بدان كه
زبان « دَرِ حِكمت » است،
هرگاه، در را خراب ساختى در مى آيد به خانۀ تو كسى كه تو نخواهى،
و هرگاه، در را محافظت نمودى، خزانه را محافظت مى توانى كرد،
و [انسان] چون مالكِ لسانِ خود شد
اگر سخنِ خود را رواج ديد مى گويد،
اگر نه، خاموش است؛
و اگر او را به سخن آرد
كسى كه ارادۀ دين شناسى داشته باشد،
هر چه گويد از روى اجتهاد مى گويد،
و اگر سَفيهى او را به سخن آرد،
خاموش مى باشد.